En toen was het zo ver. 13u00, de bel ging. Triing
en mijn hart begon sneller te kloppen. Daar stond ik dan voor de klas. Alle kindjes
keken naar mij. En dan begon ik. Ik voel de zenuwen in mijn lijf tekeer gaan. Mijn inleiding
over het gedicht was van start gegaan. De leerlingen werkten goed mee. Ze antwoordden
op mijn vragen. Ze luisterden als ik hen zei dat ze stil moesten zijn. Maar dan kwam
het echte werk, namelijk het gedicht aanleren. Ai ai, gaat dat wel lukken? Ik begon
het gedicht te vertellen en deed er enkele bewegingen bij. Ik dacht dat het niet
ging lukken, maar dit was niet zo. Het was zelfs plezant en ik amuseerde mij. De
zenuwen waren volledig weg. De leerlingen zeiden het gedicht vol plezier mee. Wat
ging dat goed! Na positieve commentaar van de juf voel ik me al meteen klaar
voor de volgende activiteit. Kom maar op, ik ben klaar! J
Geen opmerkingen:
Een reactie posten